eğmeç — is., ci 1) Kavis 2) Çay ve ırmağın dönemeç yeri … Çağatay Osmanlı Sözlük
kavis — is., vsi, Ar. ḳavs Bir eğrinin sınırlı bir kısmı, eğmeç Sabah güneşi, duvara bir altın kavis çekti. Y. Z. Ortaç Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kavis çizmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
